Hoe informatie druppelgewijs tot ons komt en dan toch weer anders blijkt te zijn.

This entry was posted on by .

Lange tijd dachten we dat de Old Timer die we aan het repareren zijn, bij wijze van oefening voor het bouwen van de Afrikaanse droomauto, de veel geprezen Buafo was. De Buafo had in onze beleving een mythische status gekregen, het was volgens sommigen een auto die voor honderd procent in Suame Magazine was geproduceerd in de jaren zeventig.Het waren de jaren van dictator Acheampong (beroemd van ‘operation feed yoursel’). Sommige mensen noemen dit de gouden tijd van Suame Magazine. Toch bleek later dat de auto helemaal niet in Kumasi was gebouwd maar in Accra. Met de gouden jaren zeventig bleek het ook nogal mee te vallen. Er was een import verbod op auto onderdelen en daar werden de ‘mechanics’ inventief van, maar het was niet per se gemakkelijk. Dat de Magazine nog bestaat is eerder ondanks dan dankzij Acheampong. Het vrachtwagentje Buafo levert bij velen nog altijd gevoelens van Nationaloe trots op en onze Afrikaanse droomauto wakkert die trots soms weer aan en doet mensen verlangen naar een gouden tijd die er nooit geweest is. De auto die wij op ons terrein hebben staan, zie afbeelding hierboven, bleek in elk geval niet de Buafo te zijn. We kregen dat mondjesmaat te horen, niet in een keer en niet van een persoon. Het is nu wel zeker dat deze auto een andere naam heeft. De wagen heet ‘Anwona Petuo’ (spreek uit: angona pewtru) en werd gebruikt voor het transport van mensen (trotro). Nu heb ik me laten vertellen dat er een man was bij een zeker station in Kumasi die van een stam was die Anwona wordt genoemd. Ze zouden ergens in de ‘Volta region’ wonen. De man wachtte nooit tot de auto vol was, maar reed na een korte stop gewoon weg. De mensen riepen hem na: petuo, petuo. Snelle vogel. Maar het duurde niet lang voordat iemand anders tegen mij zei dat het heel anders zat. Een buurt in Kumasi heet de anwona-gah buurt (gah is ook een stam) de anwona stam heeft zich daar gevestigd om meubels te maken. In die buurt is ook een station waar veel van deze wagentjes rond reden. De Anwona mensen namen hier vandaan de trotro. Dit wagentje, een omgebouwde Morris Commercial car, lijkt een beetje op een uil. Petuo betekent Uil in de landstaal hier (het Twi).
Vandaag is de Anwona Petuo voor het eerst in 50 jaar weer tot leven gewekt. Voor heel even dan, enkele minuten, daarna bleek dat de carborateur niet goed werkte. Het is wachten tot die gerepareerd wordt. Wachten tot iemand komt met iets of iemand anders. Ook de monteurs wachten af. Niemand neemt eigen innitiatief, er wordt gewacht tot iemand je wat vraagt iets te doen en dan wordt er gewacht tot het nog een keer wordt gevraagd. Wachten*, het is iets waar je aan moet wennen hier.

*Onze projectleiders, Joost en Melle, zijn het wachten beu, ze gaan nu zelf op pad. Vandaag is er een motor aangeschaft en onze chef ingenieur Dr Wacu (de Reiger) heeft vandaag zelfs de las electrode ter hand genomen. De beste man is een master en hoeft eigenlijk geen handwerk meer te doen, maar ook hij is het wachten beu.
Het nieuwe werkmotto is: Pressure. Dat wil zeggen: er wordt niet langer gewacht.